Ελεύθερη Ψυχή

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΕΡΑΣΤΗ (ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ)   Π ου είσαι αγαπημένη; Μήπως σ' εκείνο το μικρό παράδεισο, να ποτίζεις τα λουλούδια που σε κοιτάνε όπως τα βρέφη το στήθος της μάνας; Ή μήπως στο δωμάτιό σου, όπου ο βωμός της αρετής στήθηκε προς τιμή σου και που σ' αυτόν προσφέρεις θυσία την ψυχή και την καρδιά μου; Ή ανάμεσα στα βιβλία, γυρεύοντας ανθρώπινη γνώση ενώ είσαι γεμάτη ουράνια σοφία; Ω συντρόφισσα της ψυχής μου, που είσαι; Προσεύχεσαι στο ναό; Ή καλείς τη Φύση στο λιβάδι, λιμάνι των ονείρων σου; Είσαι στις καλύβες των φτωχών, παρηγορώντας τους πονεμένους με τη γλύκα της ψυχής σου και γεμίζοντας τα χέρια τους με τη γενναιοδωρία σου; Είσαι το πνεύμα του Θεού παντού. Είσαι δυνατότερη απ' τους αιώνες. Θυμάσαι τη μέρα που συναντηθήκαμε, όταν μας τύλιγε το φωτοστέφανο του πνεύματός σου; Και πλανούνταν γύρω μας οι Άγγελοι του Έρωτα δοξολογώντας τις πράξεις της ψυχής; Θυμάσαι τα μονοπάτια και τα δάση που περπατούσαμε μ' ενωμένα τα χ...

Γιατί αν δεν είναι η ευτυχία υπεύθυνη για το χαμόγελο σου.. τότε ποιος είναι;; Σίγουρα όχι εγώ...μα τότε τι μου λένε τα μάτια σου; Τι είναι κρυμμένο πίσω από κάθε βλέμμα σου; Ποιες απαντήσεις ζητάς;..δεν έχει σημασία.. Πέρασε πια τόσος καιρός..και ξέχασα που έκρυψα τα θέλω μου.. Αλήθεια..εσύ δεν μου το ζήτησες αυτό;; Ίσως..αν θυμηθείς που πέταξες τα σ'αγαπώ μου.. Αν τολμήσεις να παραδεχτείς, πως δίπλα τους δεν έχει θέση ο εγωισμός.. Αν αφήσεις την ματιά σου να πετάξει, μακριά από ότι σε κρατάει καρφωμένο στη γη.. Ίσως τότε δεις τον δρόμο που σου κρύβουν τα σύννεφα.. Μέχρι τότε εγώ θα συνεχίσω να βλέπω..το χαμόγελο σου... μα θα χαρώ πραγματικά ...όταν θα δω πως χαμογελά η ψυχή σου! Δ.Βασιλειάδου

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια, δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι' αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο κ' έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα, μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν με την ψυχή στο βλέμμα, περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο της ύπαρξής μου στέμμα, μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν. Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες και στη ματιά σου να περνάη είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο να παίζει, να πονάει, μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες. Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες και μου άπλωσες τα χέρια κ' είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα - μια αγάπη πλέρια, γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες. Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε γι' αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου. Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα, σα να πε...

Όταν δύο ψυχές τελικά συναντιώνται και ανακαλύπτουν ότι ταιριάζουν, ότι αλληλοσυμπληρώνονται και αντιλαμβάνονται ότι είναι φτιαγμένες η μια για την άλλη, ότι τελικά μοιάζουν αναπτύσσεται μεταξύ τους μια καθαρή και φλογερή σχέση, όπως ακριβώς είναι και οι ίδιες, μια σχέση που αρχίζει στη γη και συνεχίζει για πάντα στους ουρανούς. Αυτή είναι η Αγάπη που εσύ εμπνέεις σε μένα... Victor Hugo

Ερωτικό κάλεσμα ~ Μενέλαος Λουντέμης Έλα κοντά μου, δεν είμαι η φωτιά Τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια Τις πνίγουν οι νεροποντές Τις κυνηγούν οι βοριάδες Δεν είμαι, δεν είμαι η φωτιά. Έλα κοντά μου, δεν είμαι άνεμος Τους ανέμους τους κόβουν τα βουνά Τους βουβαίνουν τα λιοπύρια Τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί Δεν είμαι, δεν είμαι ο άνεμος. Εγώ δεν είμαι παρά ένας στρατηλάτης ένας αποσταμένος περπατητής που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς ν' ακούσει το τραγούδι των γρύλων. Κι αν θέλεις, έλα να τ' ακούσουμε μαζί. Ποίηση: Μενέλαος Λουντέμης Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα