Ελεύθερη Ψυχή

Βουβός πόνος  Όλα γκρεμίστηκαν γύρω μου ,ο κόσμος μου σκοτείνιασε,ένιωθα σαν ημούν αλλού,σαν χαμένη   !!  Τι παγερό συναίσθημα  ο πόνος και η απώλεια σου, έτσι κράτησα μέσα μου το συναίσθημα της αγάπης που ένιωθες για μέναγια να κρατάω την μνημη σου ζωντανή ! Φοβήθηκες και το έβαλες στα πόδια ενώ μέσα σου ήθελες να μείνεις, και να με κάνεις δικιά σου, χωρίς όρια, με ένα πάθος τρελλό !Το  ήξερα όσο τίποτε άλλο ,γιατί εσυ ήσουν και θα είσαι ένα κομμάτι δικό μου,όσο κι αν δεν θες να το παραδεχτείς! Έπαψες να μου μιλάς ,να πιέζεις τον εαυτό σου ούτε να με σκέφτεται και μου ζήτησες να είμαστε δυο φίλοι!Μου είπες οτι δεν ήθελες να πονάω ,αλλά ουτε να κανω όνειρα για σένα, και εκεί που ήμουν το μωράκι σου και ο άγγελος σου έγινα στην ψύχρα η αδερφή σου ! Μέσα σου  αναγνώρισα την δίδυμη φλόγα μου  και ή ξερα  ανα πάσα στιγμή ,τι ένιωθες ακόμα και τον πόνο σου ,την αγάπη και τον πόθο σου  για μένα!!Νόμισες οτι μπορούσες να μου κρυφτείς ,απο ποιόν να κρυφτείς ; από τον εαυτό σου; Δεν ήθελα

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ Κάποτε ήταν ένας άγγελος θλιμμένος με ολόξανθα μακριά μαλλιά   και φωτεινά   πράσινα μάτια,   που έψαχνε να βρει την αγάπη παντού    !Μια ζωή έψαχνε και έψαχνε   και ένιωθε   ότι ζούσε στο σκοτάδι   και στην θλίψη   ! Ήταν σα να μην έβλεπε τα σημάδια αγάπης που ο Θεός του έστελνε    καθημερινά στον δρόμο του!!!    Ήθελε να ξεφύγει να πετάξει ψηλά   μα τα φτερά   ήταν κολλημένα   κάτω στην Γη!   Ένα όμορφο βράδυ καλοκαιριού   ήρθε στο κόσμο του Άγγελου, ένα όμορφο φωτεινό αστέρι ! Ο άγγελος σήκωσε το κεφάλι και το κοίταξε!! Τι όμορφο και λαμπερό που ήταν!!! Με την λάμψη του φώτισε τον Άγγελο   που δεν σταμάτησε στιγμή να το κοιτάζει !! Ο άγγελος φώναξε : τι όμορφο που   είσαι αστέρι μου!!! Ένιωσε την κάρδια του να πεταρίζει ,το αστέρι χαμογελούσε από ψηλά και έλαμψε περισσότερο    . - Τι έχεις άγγελε μου του φώναξε;   Γιατί είσαι θλιμμένος ;   Η αγάπη που απεγνωσμένα ψάχνεις είναι μέσα σου ,άνοιξε την κάρδια σου να την νιώσεις!! -Δεν μπορώ φοβάμαι, είπε

Αδελφές ψυχές; Γράφει η Νεφέλη «Κάθε άνθρωπος δημιουργήθηκε σαν μια ψυχή ολόκληρη και αυτόνομη, χωρίς την ανάγκη άλλων. Όμως το μάθημά μας για να μπορέσουμε να αγγίξουμε το Όλον και να γίνουμε ένα μαζί Του υπήρξε το να διαχωριστούμε και να αναζητούμε συνέχεια το κομμάτι που μας λείπει. Ενώ προσπαθούμε να ξαναγίνουμε ολόκληροι, μαθαίνουμε πολλά, διότι μόνο έτσι θα μπορούσαμε να δώσουμε σημασία στο τι συμβαίνει γύρω μας και όχι μόνο μέσα μας. Έτσι, όσο ζούμε σε αυτήν την υλική υπόσταση που ονομάζουμε ζωή, γεννιόμαστε μαζί με την ανάγκη της παρουσίας άλλων και αναζητούμε συνέχεια την συντροφιά τους, προσπαθούμε να συμβιώνουμε αρμονικά, διότι δεν είμαστε ολόκληροι, δεν είμαστε αυτόνομοι. Αλλά στην ουσία αναζητούμε απεγνωσμένα τα κομμάτια που μας λείπουν και όχι την οποιαδήποτε συντροφιά…» Αυτή είναι η ασιατική φιλοσοφία που αφορά τις αδελφές ψυχές και προσπαθεί να εξηγήσει τον λόγο ύπαρξής τους, λαμβάνοντας βέβαια ως δεδομένο ότι υπάρχουν… υπάρχουν όμως; Τι συμβαίνει με τις α

ΑΓΑΠΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ της εμπειρίας κάθε ανθρώπου, υπάρχει μια διαισθητική αίσθηση της αξίας της χωρίς όρους αγάπης. Ανακαλύπτουμε τη μεγαλύτερη χαρά στην αγάπη όταν μπορούμε να συγκρατήσουμε τις κρίσεις και αξιολογήσεις μας, και ν' ανοιχτούμε ολοκληρωτικά στη ζωντανή πραγματικότητα του Είναι κάποιου άλλου ανθρώπου. Και συνήθως νιώθουμε ότι μας αγαπούν περισσότερο, όταν οι άλλοι μας αναγνωρίζουν και ανταποκρίνονται σε μας μ' όλη τους την καρδιά. Η χωρίς όρους αγάπη έχει εξαιρετικά μεγάλη δύναμη και δραστηριοποιεί μια δυνατή και δυναμική ενέργεια που μας συνδέει με όλο το τεράστιο πλάτος και βάθος της ανθρώπινης εμπειρίας. Αυτή είναι η ενέργεια της καρδιάς.   Συχνά βιώνουμε πιο έντονα κάποιες γεύσεις της χωρίς όρους αγάπης σε καταστάσεις αρχή και τέλους - στη γέννηση, στο θάνατο, ή όταν ανοιγόμαστε για πρώτη φορά σε κάποιον άλλον άνθρωπο, στον έρωτα. Σ' αυτές τις περιπτώσεις αισθανόμαστε να μας συγκινεί (συν-κινεί) και να μας εμπνέει η ίδια η ύπαρξη ενός άλλο